Τα τελευταία μέτρα νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ: Αποτελεσματικότητα και προκλήσεις,
του ΔΝΤ, Washington, DC, 14 του Μάη 2015
Κυρίες και κύριοι,
Κατά το παρελθόν έτος, η ΕΚΤ έχει λάβει μια σειρά σημαντικών μέτρων νομισματικής πολιτικής, με αποκορύφωμα την απόφασή μας τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους να επεκτείνει τις αγορές περιουσιακών στοιχείων μας προς τίτλους του δημοσίου τομέα. Ενώ ο στόχος των μέτρων αυτών είναι η ίδια όπως ήταν πάντα - τη διατήρηση της σταθερότητας των τιμών μεσοπρόθεσμα - τους μορφή είναι πρωτοφανής για κεντρική τράπεζα μας. Και ως τέτοια αποφάσεις πολιτικής μας έχουν γίνει πιο περίπλοκες σε δύο βασικούς τρόπους.
Πρώτον, καθώς τα επιτόκια έχουν φθάσει αποτελεσματική κατώτερο όριο τους στη ζώνη του ευρώ, έχουμε γίνει πιο περιορισμένη στην ικανότητά μας να αναπτύξουν τα συμβατικά εργαλεία νομισματικής πολιτικής. Αυτό μας έχει απαιτούνται για την ανάπτυξη νέων μέσων για την επίτευξη των ίδιων αποτελεσμάτων.
Δεύτερον, επειδή η χρήση των νέων αυτών μέσων μπορεί να έχει διαφορετικές συνέπειες από τις συμβατικές της νομισματικής πολιτικής, ιδίως όσον αφορά την κατανομή του πλούτου και την κατανομή των πόρων, έχει γίνει πιο σημαντικό ότι αυτές οι επιπτώσεις εντοπίζονται, ζυγίζονται και όπου είναι απαραίτητο να μετριαστούν.
Στην παρέμβασή μου σήμερα θα ήθελα να συζητήσουμε για το πώς η νομισματική πολιτική μας έχει εξελιχθεί μέσα σε αυτό το νέο περιβάλλον - τόσο από την άποψη του πώς έχουμε αναπτυχθεί μέσα μας και πώς διαχειριζόμαστε τις συνέπειές τους.
1. Η νομισματική πολιτική σε ένα αβέβαιο περιβάλλον
Στην αρχή του 2014, το μακροοικονομικό τοπίο της ζώνης του ευρώ χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό αβεβαιότητας.
Στην αρχή του 2014, το μακροοικονομικό τοπίο της ζώνης του ευρώ χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό αβεβαιότητας.
Από τη μία πλευρά, ήμασταν αντιμέτωποι με μια συνεπή και ευρεία καθοδική τάση στο παρελθόν ο πληθωρισμός θα μειωθεί από 3% στο τέλος του 2011 σε λιγότερο από 1% στις αρχές του 2014. Αλλά από την άλλη, το κλίμα για την οικονομική προοπτικές ήταν σχετικά αισιόδοξη για το 2014, με σχεδόν όλους τους μετεωρολόγους περιμένουμε την ανάκαμψη στην επιχείρηση κατά τη διάρκεια του έτους. Σε αυτό το πλαίσιο, ενώ νιώσαμε σχετικά άνετα ότι οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές για τον πληθωρισμό ήταν ασφαλές, οι κίνδυνοι που περιβάλλουν τις οποίες το Outlook ήταν σαφώς υψηλότερη. Θα αρθρώνεται σε μεγάλο βαθμό από το θετικό μακροοικονομικό σενάριο αισθητός και χωρίς περαιτέρω κλυδωνισμούς αναδυόμενες (Διάγραμμα 1).
Δεδομένου ότι η αβεβαιότητα και οι επιπτώσεις της στις προσδοκίες της μελλοντικής νομισματικής πολιτικής, έγινε πολύ πιο σημαντικό για μας να επικοινωνούν με σαφήνεια πώς θα ανταποκριθούμε θα πρέπει να προκύψουν διάφοροι κίνδυνοι για τις προοπτικές του. Σε αυτό το πλαίσιο, σε μια ομιλία του στο Άμστερνταμ τον Απρίλιο του εγώ που λειτουργούν υπό την αντίδρασή μας σε αυτά που είδαμε ως τα τρία πιο πιθανό απρόβλεπτα. [ 1 ]
Αυτά ήταν, πρώτο, μια αδικαιολόγητη σύσφιξη της κατεύθυνσης της νομισματικής πολιτικής που προέρχονται από εξωτερικές εξελίξεις, οι οποίες θα δικαιολογούσαν μια πιο συμβατική απάντηση. Δεύτερον, μια μακροχρόνια επιδείνωση του καναλιού τραπεζικού δανεισμού προς τις οποίες θα αντιδράσουν με στοχοθετημένα μέτρα πιστωτική χαλάρωση - δηλαδή, μέτρα για την παροχή πιο μακροπρόθεσμης αναχρηματοδότησης για τις τράπεζες και δωρεάν δυναμικότητα για νέα δάνεια στους ισολογισμούς τους. Και τρίτον, η επιδείνωση της μεσοπρόθεσμες προοπτικές για τον πληθωρισμό ή / και τη χαλάρωση στην σταθεροποίηση των προσδοκιών για τον πληθωρισμό, οι οποίες θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν την υπέρβαση του κατώτατου ορίου περιορισμού των επιτοκίων από τη συμμετοχή σε μια ευρεία βάση το πρόγραμμα αγοράς περιουσιακών στοιχείων.
Μέσα από το 2014 κάθε ένα από αυτά τα ενδεχόμενα υλοποιήθηκε.
Καθώς η συζήτηση για την έξοδο από την χαλαρή νομισματική πολιτική στις ΗΠΑ επιταχύνθηκε έγινε ολοένα και πιο σημαντικό για εμάς να διακρίνει τις αποκλίνουσες πορείες της νομισματικής πολιτικής και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.Από τον Ιούνιο και μετά, εμείς, ως εκ τούτου τέθηκε το πρώτο έκτακτης ανάγκης και έφερε το βασικό επιτόκιο αναχρηματοδότησης για μια αποτελεσματική κατώτερο όριο του, ενώ εισάγει επίσης μέτρα για την ενίσχυση της διάδοσης των βραχυπρόθεσμων επιτοκίων στο μεσοπρόθεσμο καμπύλη. Αυτή ήταν η ενίσχυση προς τα εμπρός καθοδήγησή μας και την εισαγωγή ενός αρνητικού επιτοκίου για διευκόλυνσης αποδοχής καταθέσεων μας, η οποία σε συνδυασμό με την αύξηση σε μετρήσιμο βαθμό την πρόσφυση των επιτοκίων πολιτικής μας για τη μορφή της καμπύλης αποδόσεων.
Αλλά κυρίως, από τα μέσα του έτους δεν είχαν ακόμα δει τις κινήσεις της καμπύλης αποδόσεων αντανακλάται στις πραγματικές συνθήκες δανεισμού που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά σε ολόκληρη τη ζώνη του ευρώ, πράγμα που σήμαινε αυτό σημαντική υποχώρηση δεν έχει τον αντίκτυπο που θα περίμενε κανείς κανονικά (Διάγραμμα 2). Μέσα σε αυτό το πλαίσιο που κινείται στο δεύτερο έκτακτης ανάγκης και ξεκίνησε μέτρων πιστωτικής χαλάρωσης μας. Αυτό πήρε τη μορφή στοχευμένων πράξεις αναχρηματοδότησης μακροπρόθεσμο (TLTROs), τα οποία παρέχουν φθηνή μακροχρόνια χρηματοδότηση προς τις τράπεζες, με την προϋπόθεση ότι θα επεκτείνει τα δάνεια προς την πραγματική οικονομία, και έτσι να βοηθήσει στην αποκατάσταση της μια πιο κανονική παροχή και τιμολόγηση του πιστωτικού.
Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω.
Αντιμέτωποι με ένα περιβάλλον πρωτοφανούς πολυπλοκότητας, η ΕΚΤ έχει αναλάβει μια σειρά μη συμβατικών μέτρων για να αποφευχθεί η υπερβολικά παρατεταμένη περίοδο χαμηλού πληθωρισμού και να παραδώσει την εντολή της. Τα εν λόγω μέτρα έχουν αποδειχθεί μέχρι στιγμής να είναι ισχυροί, περισσότερο από ό, τι πολλοί παρατηρητές αναμένεται. Αλλά ισχύς τους είναι, επίσης, επειδή έχουν αλληλεπιδράσει με άλλες πολιτικές που έχουν βάλει την οικονομία και τον χρηματοπιστωτικό τομέα σε καλύτερη θέση να ανταποκριθεί στις νομισματικές παρορμήσεις μας.
Αυτό περιλαμβάνει την ολοκληρωμένη αξιολόγηση των τραπεζών της ζώνης του ευρώ. Και αυτό περιλαμβάνει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, όπου έχουν τεθεί σε εφαρμογή. Με την ίδια λογική, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που αυξάνουν την εμπιστοσύνη στις οικονομικές προοπτικές της και να ενθαρρύνει τους επιχειρηματίες να επωφεληθούμε από την εξαιρετικά διευκολυντική όρους χρηματοδότησης του σήμερα θα καταστήσει την πολιτική μας με ανάλογο τρόπο πιο ισχυρό.
Οι πολιτικοί στη ζώνη του ευρώ είναι ανεξάρτητες, αλλά οι επιπτώσεις των πολιτικών τους είναι αλληλοεξαρτώμενες. Αυτός είναι ο λόγος που είναι, τελικά, μόνο ένας συνδυασμός πολιτικών, που είναι συμπληρωματικοί και αμοιβαία συνοχή, που θα επιτρέψει την πολιτική μας για να αξιοποιηθούν πλήρως τα αποτελέσματά της - και να επιφέρει μόνιμη επιστροφή τόσο της ευημερίας και της σταθερότητας στο σύνολο της ζώνης του ευρώ.
πηγή https://www.ecb.europa.eu/
