ΔΤΡ
Σχόλιο Αγοράς...
Άλλος....για την βάρκα μας....
Απόσπασμα ....από την τηλεδιάσκεψη σχετικά με τη δημοσίευση της SDN πότε πρέπει το Δημόσιο Χρέος να μειωθεί με τον Jonathan Ostrý, Αναπληρωτή Διευθυντή, Τμήμα Έρευνας του ΔΝΤ...
Washington, DC
την Τρίτη 2 Ιουνίου 2015
Ismaila Dieng, Επικοινωνίας Τμήμα
Jonathan Ostrý, Αναπληρωτής Διευθυντής, Τμήμα Έρευνας
Rex Ghosh, Βοηθός Διευθυντής, Τμήμα Έρευνας
Σχόλιο Αγοράς...
Άλλος....για την βάρκα μας....
Η εικόνα μιλάει από μόνη της, ούτε γραφήματα χρειάζεται ούτε περισσότερη < επιστήμη>..... τα πράγματα είναι απλά οι εποχές του <Δυστυχώς επτωχεύσαμεν> έχουν περάσει ανεπιστρεπτί...η σκιά που άφησε ο Δείκτης Τραπεζών στο -5,5% το πρωί , και η επαναφορά του ( όπως εγκαίρως στο πρωινό report είχε επισημανθεί.... ΔΤΡ...), δεν αφήνει περιθώρια για περισσότερες αναλύσεις..... για την πορεία του .... αξίζει να σημειωθεί ότι η AΛΦΑ ΒΑΝΚ εν τέλει έκλεισε με την μεσοσταθμική της τιμή, ένεκα του ότι ήταν μπλοκαρισμένη στο +10% ...από ισχυρή εντολή αγοράς.....είναι μεγάλο το βάρος την σήμερον εποχή να αναλάβει ο εις την ευθύνη και να οδηγήσει μια σύγχρονη χώρα σε πτώχευση ......απλώς το θέμα πλέον είναι το πια μέτρα θα είναι πιο εύπεπτα για την γενικότερη πολιτική εικόνα, και την εσωτερική κατανάλωση....
Υπάρχει μερικές φορές μια αίσθηση πως ότι ανεβαίνει πρέπει να μειωθεί, μέσω της συνειδητής πολιτικής δράσης. Στο φορολογικό τομέα, ένα δημοφιλές πλαίσιο είναι ότι, στο βαθμό που το δημόσιο χρέος διογκώθηκε μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση, θα πρέπει να μειωθεί σε πιο συνετά επίπεδα. Το Υψηλό χρέος είναι επικίνδυνο και μπορεί, , να οδηγήσει τις αγορές να χρεώνουν στα ύψη τα επιτόκια δανεισμού ή ακόμη και να κλείσουν έξω τον κάτοχο του χρέους από την αγορά συνολικά.
Το Υψηλό χρέος είναι επίσης κακό για την ανάπτυξη. Αυτή η άποψη είναι αμφιλεγόμενη, δεδομένου ότι η αιτιότητα μπορεί να τρέξει και με τους δύο τρόπους, αλλά σίγουρα, αν για την εξυπηρέτηση του χρέους απαιτούνται υψηλότεροι φόροι, στη συνέχεια, ένα χτύπημα στο ρυθμό ανάπτυξης είναι πιθανών.
Οι παρατηρήσεις μου, μέχρι στιγμής, έχουν επικεντρωθεί στην παροχή ασφάλισης και αποπληρωμής του χρέους, αλλά αυτό είναι το κόστος αυτής της ασφάλισης; Όταν μια χώρα έχει πλεόνασμα του προϋπολογισμού για να πληρώσει το χρέος της, δεν υπάρχει δωρεάν χρήματα . Τα χρήματα πρέπει να προέρχονται από κάπου, είτε αύξηση των φόρων, η οποία υποσκάπτει την παραγωγικότητα της εργασίας και του κεφαλαίου, ή μείωση των δαπανών , εκτός και αν οι δαπάνες είναι εντελώς περιττές οπότε , έχουν ένα παρόμοιο αποτέλεσμα.
Είναι πολύ καλύτερα σε αυτές τις περιπτώσεις απλά να ζήσουμε με το χρέος, επιτρέποντας ο λόγος του χρέους να μειωθεί οργανικά μέσω μεγαλύτερης αύξησης της παραγωγής. Η Οικονομική ευημερία, στην πραγματικότητα, είναι πιθανό να είναι σημαντικά υψηλότερη όταν μια χώρα επιλέξει να ζήσει με το χρέος, αφήνοντας την πτώση του δείκτη του χρέους να διολισθαίνει οργανικά μέσω της ανάπτυξης, από το να επιλέξει να πληρώσει το χρέος.
Υπάρχει μία ακόμη πτυχή του ζητήματος που φέρει επισήμανση. Οι άνθρωποι συχνά ισχυρίζονται ότι το χρέος πρέπει να καταβληθεί για να τεθούν καλύτερες βάσεις για την οικονομική ανάπτυξη. Αυτό είναι μια πλάνη. Το χρέος είναι, πράγματι, κακό για την ανάπτυξη, αλλά το κόστος ανάπτυξης του υψηλού χρέους είναι ένα εφάπαξ κόστος, και το κόστος αυτό ενισχύεται εάν οι χώρες λάβουν μέτρα για να αυξήσουν τους φόρους σήμερα, για να πληρώσουν το χρέος μόνο, για να τους μειώσουν και πάλι αύριο όταν η οφειλή είναι προς τα κάτω, γι΄αυτό χρειάζεται μια σταθερή πολιτική. .
Η κατώτατη γραμμή είναι ένα απλό μήνυμα. Όταν τα δημοσιονομικά περιθώρια είναι άφθονα, για τη χάραξη πολιτικής δεν πρέπει να βασανίζομαι για την πληρωμή προκειμένου την μείωση του χρέους. Ζώντας με το χρέος μπορεί να είναι η καλύτερη πολιτική.
την Τρίτη 2 Ιουνίου 2015
Ismaila Dieng, Επικοινωνίας Τμήμα
Jonathan Ostrý, Αναπληρωτής Διευθυντής, Τμήμα Έρευνας
Rex Ghosh, Βοηθός Διευθυντής, Τμήμα Έρευνας