Ζωή σου είναι ότι Έδωσες..

 

Τ’ άσπρο χαρτί .. σκληρός καθρέφτης, επιστρέφει μόνο εκείνο που ήσουν.
Τ' άσπρο χαρτί μιλά με τη φωνή σου.. τη δική σου φωνή, όχι εκείνη που σ’ αρέσει..

Θάλασσα πλατιά.. σ’ αγαπώ γιατί μου μοιάζεις..

 

Θάλασσα πλατιά.. σ’ αγαπώ γιατί μου μοιάζεις..
Θάλασσα βαθιά.. μια στιγμή δεν ησυχάζεις, λες κι έχεις καρδιά.. την καρδιά μου τη μικρούλα τη φτωχιά.

Αυτά που μ’ αρέσουν είναι η Μοναξιά μου. .

 

Αυτά που μ’ αρέσουν είναι η μοναξιά μου. .
Δεν σιμώνει κανένας..
Χρόνια τώρα περνάω τις ώρες μου συντροφιά.. με κάτι μεγάλες μισοσβησμένες νωπογραφίες, εικόνες

Κράτησα τη Ζωή μου..

 

Τ᾿ ἀνθισμένο πέλαγο καὶ τὰ βουνὰ στὴ χάση τοῦ φεγγαριοῦ.. ἡ μεγάλη πέτρα κοντὰ στὶς ἀραποσυκιὲς καὶ τ᾿ ἀσφοδίλια, τὸ σταμνὶ ποὺ δὲν ἤθελε νὰ στερέψει στὸ τέλος τῆς μέρας, καὶ τὸ κλειστὸ κρεβάτι κοντὰ στὰ κυπαρίσσια καὶ τὰ μαλλιά σου..

Μ' αρέσεις άμα Σωπαίνεις..

- Μ' αρέσεις άμα σωπαίνει.. , επειδή στέκεις εκεί σαν ξενιτιά.
Κι άμα κλαις μου αρέσεις.. απ' την κούνια σου πεταλούδα μικρή μου εσύ.

Μην ανησυχείς.. Εγώ είμαι καλά..

 

- Μην ανησυχείς.. Εγώ είμαι καλά..
Κάθομαι στο παγκάκι και ταΐζω τα πουλιά..