Συνέντευξη με τον Peter Praet, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΚΤ, η οποία διεξήχθη από τον Ewald Pironet και δημοσιεύθηκε στις 6 του Γενάρη 2016
Μεταφορά από κείμενο μετάφρασης...
Για πάνω από ένα χρόνο τώρα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έχει εκτυπώσει σωρούς χρημάτων, για την άντληση τους στην οικονομία και ωθώντας τα επιτόκια προς τα κάτω σχεδόν στο 0%. Αυτή η πολιτική μπορεί να θεωρηθεί ως επιτυχία;
Μπορείτε να επισημάνετε ότι η πολιτική της ΕΚΤ έχει επιτυχία αν ο πληθωρισμός, και η αύξηση του κόστους ζωής, παραμένει κάτω αλλά πλησίον του 2% μεσοπρόθεσμα.Αυτή είναι η εντολή μας. Οφείλω να ομολογήσω ότι η πολιτική μας δεν έχει επιτύχει ακόμη αρκετά: τα ποσοστά πληθωρισμού στην Ευρώπη ήταν στο πολύ χαμηλό επίπεδο του σχεδόν 0% για αρκετό καιρό τώρα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνεχίζουμε να λάβει τα αναγκαία μέτρα για να οδηγηθεί ο πληθωρισμός μέχρι 2% μεσοπρόθεσμα.
Ωστόσο, το σημείο στο οποίο νομίζουμε ότι θα φθάσει το 2% είναι συνεχώς αναβάλλεται, διότι όλα τα είδη των πραγμάτων που συμβαίνουν που είναι μείωση του πληθωρισμού, όπως η μείωση των τιμών του πετρελαίου ή χαμηλότερες οικονομικές επιδόσεις των αναδυόμενων χωρών. Έχουμε αποφασίσει να διατηρήσει την πολιτική μας μέχρι Μαρτίου 2017. Όμως, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να μην να θίξουν την αξιοπιστία της ΕΚΤ με τη μετατόπιση αυτόν τον ορίζοντα.
Εναπόκειται στην ΕΚΤ να διατηρήσει τον πληθωρισμό σε μόλις κάτω του 2%, αλλά αδυνατεί να το πράξει. Εμείς δεν βλέπουμε πολλά θετικά αποτελέσματα από την πολιτική της ΕΚΤ με άλλους τρόπους, είτε: η οικονομική ανάπτυξη είναι εύθραυστη σε 1,5%, η ανεργία ανέρχεται στο 10%, με την ανεργία των νέων τόσο υψηλές όσο πάνω από 20%. Δεν μπορεί πραγματικά να δώσει η ΕΚΤ καλούς βαθμούς γι 'αυτό;
Εάν η ΕΚΤ δεν είχε λάβει τα μέτρα που το έκανε, θα είναι σε κατάθλιψη? Είμαι πεπεισμένος γι 'αυτό. Και η κατάθλιψη θα είναι πολύ χειρότερη από αυτό που βιώνουμε σήμερα και χειρότερα από ό, τι ζήσαμε κατά την τελευταία δεκαετία.Επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω: μετά την τραπεζική κρίση, είχαμε μια σοβαρή ύφεση το 2009 και η οικονομία στη συνέχεια ανακτάται το 2010 και το 2011. Αυτό ακολουθήθηκε από την κρίση χρέους - κεντράρισμα στο δημόσιο χρέος πολλών ευρωπαϊκών χωρών - που βύθισε την ευρωπαϊκή οικονομία μια άλλη ύφεση. Αυτή η ύφεση δεν ήταν τόσο βαθιά όσο η πρώτη το 2009, αλλά το έκανε να διαρκέσει περισσότερο, γιατί μας πήρε δύο χρόνια για να το ξεπεράσω. Η οικονομική ανάπτυξη επιταχύνθηκε και πάλι κάπως στα τέλη του 2013 και το 2014, αλλά από την άνοιξη του 2014 είδαμε μια άλλη επιβράδυνση της ανάπτυξης και διέτρεχαν τον κίνδυνο της λειτουργίας σε μια τρίτη ύφεση. Τον Ιανουάριο του 2015, ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι ανακοίνωσε ότι η ΕΚΤ θα ακολουθήσει μια πολιτική ποσοτικής χαλάρωσης: μπορούμε τώρα να εκτυπώνουν τα χρήματα και το αντλήστε στην οικονομία, προκειμένου να βοηθήσει τους όρους ευκολία πίστωσης. Αν δεν ήταν για τη νομισματική πολιτική των τελευταίων ετών, έχουμε σίγουρα θα έχουν προσγειωθεί σε μια βαθιά ύφεση. Η ζώνη του ευρώ θα μπορούσε να καταρρεύσει και ότι θα ήταν μια καταστροφή. Ως εκ τούτου, η ΕΚΤ έκανε ό, τι έπρεπε να κάνει, αλλά η νομισματική πολιτική δεν μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα. Πάντα λέγαμε ότι οι πολιτικοί πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους. Πρέπει να διενεργεί διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τη μείωση του δημόσιου χρέους και να δημιουργήσει μια πιο ευέλικτη αγορά εργασίας. Αυτό θα συμβάλει στην ομαλή λειτουργία της οικονομίας.
Λόγω της πολιτικής της ΕΚΤ, τα επιτόκια είναι εξαιρετικά χαμηλά, δεν υπάρχει πλέον η ενδεχόμενη απόδοση επί των αποταμιεύσεων. Έτσι, οι άνθρωποι μπαίνουν στον πειρασμό να πάρει περισσότερα ρίσκα με τα χρήματά τους, με την αγορά μετοχών ή ακινήτων, για παράδειγμα. Αυτό ωθεί προς τα πάνω τις τιμές και μπορεί να οδηγήσει σε φυσαλίδες που ξαφνικά ξέσπασε, με αποτέλεσμα σοβαρές οικονομικές καταστροφές. Είναι ότι ο πραγματικός κίνδυνος;
Απολύτως, αυτό είναι ένα σημαντικό σημείο. Η πολιτική της ΕΚΤ έχει αναμφίβολα απρόβλεπτες συνέπειες. Σε ορισμένες χώρες, υπάρχει ο κίνδυνος ότι οι τιμές των ακινήτων ή μερικές μετοχές και άλλες χρηματοπιστωτικές αγορές αυξάνονται με έναν τρόπο που είναι πολύ γρήγορη ή τεχνητά. Συνεχίζουμε να παρακολουθούμε εκ του σύνεγγυς ότι και οι παρεμβάσεις για την αποφυγή φυσαλίδων είναι δυνατόν εάν παραστεί ανάγκη. Η εμφάνιση των φυσαλίδων είναι μια δικαιολογημένη ανησυχία.Αλλά αν η ΕΚΤ δεν ασκεί την τρέχουσα πολιτική της, οι οικονομικές ανησυχίες θα είναι ακόμη πιο σοβαρό, διότι η οικονομία θα είναι σε φτωχότερες σχήμα.
Πότε και πώς θα πάμε για να μετακινηθείτε προς τα πίσω προς τα φυσιολογικά επίπεδα των επιτοκίων; Τι πρέπει να συμβεί προτού η ΕΚΤ θα αρχίσει να διακόψει εξαιρετική πολιτική της;
Η ΕΚΤ θα συνεχίσει να ασκεί την πολιτική της για όσο χρονικό διάστημα χρειαστεί. Τι πρέπει να αλλάξει πριν προσαρμοστεί η πολιτική; Για να το θέσω απλά: το ποσοστό του πληθωρισμού θα πρέπει να κινηθεί με βιώσιμο τρόπο προς 2%. Εξετάζοντας την τρέχουσα οικονομική κατάσταση, νομίζω ότι η σημερινή πολιτική θα συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι το 2017 και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα αν είναι απαραίτητο.
Τι θα συμβεί αν η πολιτική της ΕΚΤ, τελικά, δεν λειτουργεί όπως στην Ιαπωνία;Θα προτείνει "μια από τα ίδια»; Ή είναι ένα σχέδιο Β;
Δεν υπάρχει σχέδιο Β, υπάρχει μόνο ένα σχέδιο. Η ΕΚΤ είναι έτοιμη να λάβει όλα τα μέτρα που είναι αναγκαία για να μειώσει τον πληθωρισμό στο 2%. Εάν εκτυπώνετε αρκετά χρήματα, θα έχετε πάντα τον πληθωρισμό. Πάντοτε. Αλλά αν πετρελαίου και των εμπορευμάτων τιμές πέφτουν, είναι πιο δύσκολο να επιτρέψει αύξηση του πληθωρισμού. Αν συμβεί μια ολόκληρη σειρά τέτοιων παραγόντων, δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα άλλο από κάπως αναβάλει την ημερομηνία κατά την οποία θα επιδιώξει να φθάσει το υψηλότερο ποσοστό του πληθωρισμού.
Νομίζετε ότι η πολιτική της ΕΚΤ εργάζεται για όλες τις χώρες της ζώνης του ευρώ, τόσο για την Ισπανία και την Πορτογαλία, για παράδειγμα, καθώς και τη Γερμανία; Δεν είναι οι οικονομικές οικονομικές διαφορές στην Ευρώπη πολύ μεγάλο για «ένα μέγεθος ταιριάζει σε όλους" πολιτική της ΕΚΤ;
Ένα μέγεθος δεν ταιριάζει σε όλα τα απαραίτητα. Παραμένει εξαιρετικά δύσκολο για την ΕΚΤ να ακολουθήσει μια στρατηγική που είναι η βέλτιστη για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Αλλά πρέπει να δούμε από πού ήρθαμε. Πριν από την εισαγωγή του ευρώ, η εσωτερική αγορά δέχθηκε πιέσεις από συναλλαγματικές κρίσεις: εθνικά νομίσματα μερικές φορές κυμάνθηκε απότομα σε αξία. Μετά την εισαγωγή του ευρώ, η ζώνη του ευρώ απόλαυσε μια σειρά ηρεμίας χρόνια, αλλά, δυστυχώς, οι χώρες μέλη δεν κάνουν χρήση αυτής της χρόνο για να πραγματοποιήσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, ούτε, ιδίως, να βάλει αποτελεσματική κρίση ρυθμίσεις διαχείρισης. Και οι χώρες που βίωσαν σοβαρές δυσκολίες τρία ή τέσσερα χρόνια πριν, όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία, έχουν, ωστόσο, άρχισε να ανακάμπτει, εν μέρει χάρη στην πολιτική της ΕΚΤ.Βλέπουμε, επίσης, ότι η Γερμανία, η ισχυρότερη οικονομία στην Ευρώπη, δεν αντιμετωπίζει κανένα σημαντικό μειονέκτημα από την ίδια την πολιτική της ΕΚΤ.Βεβαίως, είναι μια συνεχής αναζήτηση για μια πολιτική που θα είναι όσο το δυνατόν ευνοϊκή για όλους. Τι κάνει κάποιος με την Ελλάδα, ας πούμε, η οποία έχει θεμελιώδη προβλήματα με την ανταγωνιστικότητά της; Η ελληνική κρίση δεν θα είχε γίνει τόσο μεγάλη, αν τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα δεν ήταν τόσο αδύναμος και αν πιο αποφασιστική δράση είχε ληφθεί, με την καλύτερη διαχείριση των κρίσεων.
Είστε περιβάλλεται από αρκετούς ανθρώπους που τολμούν να σας διαψεύσω;Μιλάτε για τους ανθρώπους που τολμούν να αμφισβητούν την πολιτική της ΕΚΤ;
Ω ναι, σίγουρα. Ακούω τους ανθρώπους που λένε ότι η ΕΚΤ θα πρέπει να λάβει μια διαφορετική προσέγγιση. Σέβομαι τις γνωμοδοτήσεις αυτές. Εμείς οι ίδιοι φυσικά προβληματιστούν σχετικά με το αν η πολιτική μας είναι σωστή. Για παράδειγμα, μπορούμε να διερευνήσει ποιες θα είναι οι συνέπειες αν έπρεπε να αυξήσει τα επιτόκια αντί να μειώσει τους. Αλλά οι αναλύσεις μας μας πείσει ότι ακολουθούμε τη σωστή στρατηγική. Άλλωστε, αυτή η στρατηγική δεν έχει καθοριστεί από τον κ Draghi και μια χούφτα των μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΚΤ? ήρθε περίπου με τη σύμφωνη γνώμη της μεγάλης πλειοψηφίας του Διοικητικού Συμβουλίου, κατά την οποία όλες οι εθνικές κεντρικές τράπεζες των διοικητών της ζώνης του ευρώ έχουν ένα κάθισμα. Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι η ζώνη του ευρώ θα μπορούσε να σπάσει, όπως σχεδόν συνέβη το 2012. Επιπλέον, δεν νομίζω ότι είναι πιθανό ότι η ΕΚΤ θα πρέπει να εκτυπώσετε περισσότερες από μία επιπλέον 1,5 τρις € (ήτοι € 1,500,000,000,000), και αντλία σε αυτό το οικονομία, προκειμένου να σεβαστούν την εντολή της. Η ΕΚΤ έχει ενεργήσει αποφασιστικά, αλλά η ιστορία δεν έχει τελειώσει ακόμα. Για να βγούμε από την κρίση, είναι πολύ σημαντικό ότι οι άλλες αρχές κάνουν επίσης την εργασία τους. Δεν είναι μέχρι τη νομισματική πολιτική για την επίλυση των διαρθρωτικών προβλημάτων.
πηγή
Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα
Γενική Διεύθυνση Επικοινωνίας
Sonnemannstrasse 20, 60314 Frankfurt am Main, Γερμανία
Τηλ .: +49 69 1344 7455, E-mail: media@ecb.europa.eu
Ιστοσελίδα: www.ecb.europa.eu
