Δημοσίευση - Απαξίωση της εντιμότητας, της αριστείας και των επιστημόνων – Άρθρο του Προέδρου του ΤΕΕ στην εφημερίδα Αληθινές Ειδήσεις
Απαξίωση της εντιμότητας, της αριστείας και των επιστημόνων
Ένας νέος ή μία νέα στην εφηβική ηλικία αποφασίζουν να κάνουν τη μεγάλη προσπάθεια μέσα σε ένα ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα – που συνεχώς αλλάζει γιατί κάθε υπουργός θέλει να συνδέσει το όνομά του με αυτό – να γίνουν επιστήμονες, μηχανικοί, γιατροί, δικηγόροι, οικονομολόγοι ή κάτι άλλο.
Γιατί το αποφασίζουν αυτό; Κατά κύριο λόγο για να έχουν στο μέλλον μία πιο άνετη ζωή από τους περισσότερους συμπολίτες τους. Αυτή βεβαίως ήταν η πραγματικότητα πριν λίγα χρόνια, γιατί την εποχή της κρίσης οι δουλειές είναι κάθε χρόνο όλο και λιγότερες. Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα και εάν έρθει η πολυπόθητη ανάπτυξη είναι πιθανόν οι επιστήμονες να μην μπορούν να ξεφύγουν από τη μιζέρια.
Για να γίνω κατανοητός θα αναφέρω δύο παραδείγματα:
Έχουμε έναν ελεύθερο επαγγελματία μηχανικό με καθαρά εισοδήματα 20.000 ευρώ τον χρόνο. Θα πρέπει να πληρώσει 37,95% ασφαλιστικές εισφορές, ή 7590 ευρώ και θα μείνουν 12.410 ευρώ. Στη συνέχεια θα πληρώσει φόρο 2.730 ευρώ και επιπλέον 2.730 ευρώ προκαταβολή φόρου και θα του μείνουν 6.950 ευρώ. Σε αυτά πρέπει επιπλέον να αφαιρέσουμε το τέλος επιτηδεύματος και την εισφορά αλληλεγγύης 650 και 176 ευρώ και τελικά θα απομείνουν 6.126 ευρώ ή 510 ευρώ τον μήνα για τα υπόλοιπα έξοδα (ενοίκιο, μετακινήσεις, διατροφή κλπ).
Ας δούμε και το παράδειγμα ενός ελεύθερου επαγγελματία με πολύ μεγάλο καθαρό εισόδημα που ανέρχεται σε 60.000 ευρώ τον χρόνο. Αντίστοιχα τα ποσά είναι: ασφαλιστικές εισφορές 22.770 ευρώ, φόρος 9.975 ευρώ, προκαταβολή φόρου 9.975 ευρώ, τέλος επιτηδεύματος 650 ευρώ, εισφορά αλληλεγγύης 1.146 ευρώ και τελικά απομένουν 15.484 ευρώ ή 1290 ευρώ τον μήνα.
Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι η υπερφορολόγηση και οι υπερβολικές εισφορές (ουσιαστικά πρόκειται για δεύτερη φορολόγηση) δημεύουν τα ετήσια εισοδήματα με αποτέλεσμα να μην μπορεί κάποιος να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του.
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι ανεξάρτητα αν έχει κάποιος ένα μικρό, μεσαίο ή μεγάλο ετήσιο εισόδημα τα χρήματα που του απομένουν βρίσκονται σε παρόμοιο επίπεδο. Ενώ δηλαδή μεταξύ των εισοδημάτων των 20.000 ευρώ και των 60.000 ευρώ υπάρχει μία διαφορά 40.000 ευρώ, μετά την αφαίρεση φόρων και εισφορών η διαφορά είναι 6.284 ευρώ.
Άρα όχι μόνο δεν δίνεται κίνητρο σε κάποιον να δουλέψει περισσότερο και να αναπτυχθεί, αλλά παρακινείται από την κυβερνητική πολιτική να δουλεύει όσο το δυνατόν λιγότερο.
Το τρίτο συμπέρασμα είναι ότι ένας επιστήμονας ή ελεύθερος επαγγελματίας που δηλώνει τα πάντα και έχει καθαρά ετήσια κέρδη 60.000 ευρώ, είναι φτωχότερος από κάποιον άλλον αντίστοιχο που δεν τα δηλώνει, όπως επίσης είναι φτωχότερος από κάποιον, που κάνει, για παράδειγμα, οικιακές εργασίες και παίρνει 45 ευρώ την ημέρα χωρίς παραστατικό.
Τελικό συμπέρασμα είναι ότι το αποτέλεσμα της πολιτικής της Κυβέρνησης είναι η απαξίωση της εντιμότητας, της αριστείας και των επιστημόνων. Ας μας απαντήσει η Κυβέρνηση αν αυτός είναι ο στόχος της ή απλά δεν αντιλαμβάνεται το τι έχει «καταφέρει».
