Δελτίο Τύπου - Θέσεις ΓΣΕΒΕΕ για την εξωδικαστική ρύθμιση ιδιωτικού χρέους.
Ενόψει της διαβούλευσης που έχει ήδη ξεκινήσει με τους θεσμούς σχετικά με την ανάγκη διαχείρισης του υψηλού όγκου μη εξυπηρετούμενων δανείων και ληξιπρόθεσμων οφειλών, η ΓΣΕΒΕΕ απέστειλε τις προτάσεις της στον Πρωθυπουργό και στο Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης & Τουρισμού με στόχο να θέσει ένα ελάχιστο πλαίσιο θέσεων και αρχών για την αποτελεσματικότερη και ταχύτερη επίλυση του σημαντικού αυτού προβλήματος.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος υπερχρέωσης νοικοκυριών και επιχειρήσεων είναι μείζονος σημασίας τόσο για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος όσο και για την ανάκτηση της εμπιστοσύνης προς το τραπεζικό σύστημα και αποτελεί αναγκαίο όρο προκειμένου η χώρα να εισέλθει σε μια βιώσιμη τροχιά ανάπτυξης.
Η ΓΣΕΒΕΕ τονίζει την ιδιαίτερη σημασία που έχει η θεσμοθέτηση ενός αποτελεσματικού συστήματος εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών η οποία θα καλύπτει όλο το φάσμα των χρεών που έχουν συσσωρεύσει οι επιχειρήσεις (τράπεζες, εφορίες, ασφαλιστικά ταμεία, προμηθευτές). Το μοντέλο που θα επιλεγεί θα πρέπει να είναι ευέλικτο και να καλύπτει τις ειδικότερες ανάγκες των δανειοληπτών. Ιδιαίτερα στην περίπτωση των επιχειρήσεων απαιτείται η διαμόρφωση ενός οδικού χάρτη διαχείρισης χρέους, που θα λειτουργήσει συντεταγμένα και αποτελεσματικά και θα οδηγήσει σε μόνιμες και βιώσιμες λύσεις. Ο ρόλος των ινστιτούτων των κοινωνικών εταίρων στη διαδικασία κατάρτισης και διαχείρισης ενός τέτοιου σχεδίου είναι καθοριστικός.
Αναλυτικά η επιστολή της ΓΣΕΒΕΕ έχει ως εξής:
Όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία της ΤτΕ και των δημόσιων οργανισμών, το ιδιωτικό χρέος έχει υπερβεί κατά πολύ το ετήσιο ΑΕΠ της χώρας. Τα κόκκινα δάνεια προς τις τράπεζες ανέρχονται στα 108 δις, ενώ το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς εφορία και ασφαλιστικά ταμεία υπερβαίνει τα 120 δις (πάνω από 90 δις στην εφορία, και πάνω από 21 δις στα ασφαλιστικά ταμεία, εκ των οποίων 11 δις αφορούν τον ΟΑΕΕ, με τα 3,3 δις να είναι προσαυξήσεις).
Είναι προφανές ότι για την επίλυση του γόρδιου δεσμού υπερχρέωσης είναι απαραίτητη η εφαρμογή μιας ταχείας εναλλακτικής μεθόδου εκκαθάρισης και αναδιάρθρωσης χρεών, δεδομένων και των καθυστερήσεων που καταγράφονται στη διαδικασία απονομής δικαιοσύνης.
Ο εξωδικαστικός μηχανισμός επίλυσης διαφορών αποτελεί ασφαλώς ένα σημαντικό εργαλείο στα χέρια των αντισυμβαλλόμενων μερών και της πολιτείας, που μειώνει σημαντικά το διοικητικό κόστος, ενώ βελτιώνει σημαντικά τους επιχειρηματικούς κινδύνους. Η ΓΣΕΒΕΕ ως Κοινωνικός Εταίρος, θεσμικός εκπρόσωπος των μικρών επιχειρήσεων των εμπόρων και των επαγγελματιών έχει προ πολλού επισημάνει το σοβαρό πρόβλημα επίλυσης των διαφορών και τη δυσκολία που αντιμετωπίζει αυτή, λόγω της πολυπλοκότητας και της βραδείας απονομής της δικαιοσύνης. Το διοικητικό και γραφειοκρατικό βάρος που παράγεται από τις στρεβλώσεις στην απονομή δικαιοσύνης επιφέρει δυσανάλογο έμμεσο και άμεσο κόστος στις μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες ουσιαστικά αποτρέπονται από τη δικαστική διεκδίκηση και επίλυση διαφορών με το δημόσιο και τους ιδιώτες. Η έλλειψη θεσμικού πλαισίου στη χώρα μας για την συμβιβαστική επίλυση των διαφορών αποτελεί έναν σημαντικό αρνητικό παράγοντα στην αποτελεσματική λειτουργία της δικαιοσύνης και ευρύτερα της οικονομίας. Άλλωστε, όλες οι προτάσεις των διεθνών οργανισμών για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις είχαν στο επίκεντρο τη διαδικασία απονομής δικαιοσύνης.
Σήμερα, αποτελεί ζητούμενο η μεταφορά ενός μοντέλου διαμεσολάβησης και εξωδικαστικής επίλυσης στο πεδίο διαχείρισης της υπερχρέωσης νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Ιδιαίτερα στην περίπτωση των επιχειρήσεων απαιτείται η διαμόρφωση ενός οδικού χάρτη διαχείρισης χρέους, που θα λειτουργήσει συντεταγμένα και αποτελεσματικά και θα οδηγήσει σε μόνιμες λύσεις τις επιχειρήσεις και τις τράπεζες.
Προϋπόθεση για την επιτυχία ενός τέτοιου μηχανισμού είναι η αποτελεσματική αξιοποίηση όλων των υφιστάμενων εργαλείων τα οποία θα πρέπει να λειτουργήσουν παράλληλα (νομοθεσία για πτώχευση- δεύτερη ευκαιρία), η κοινή προσέγγιση και δέσμευση των θεσμικών παραγόντων (κυβέρνηση, δικαιοσύνη, τραπεζικό σύστημα, κοινωνικοί εταίροι, επιχειρηματικοί φορείς).
Άλλα εργαλεία που πρέπει να αξιοποιηθούν:
Κώδικας Δεοντολογίας
Διαμεσολάβηση / οργανωμένη λειτουργία/ θεσμική κατοχύρωση
Πτωχευτικός Κώδικας (αναθεώρηση)
Funds (λειτουργία)
Νομικό πλαίσιο για την εξουσιοδότηση τραπεζικών στελεχών
Ποιους πρέπει να περιλαμβάνει:
Επαγγελματίες
Μικρομεσαίες επιχειρήσεις ΟΕ-ΕΕ
Μεγάλες επιχειρήσεις/ ΑΕ
Επιτηδευματίες που έχουν διακόψει τη λειτουργία της επιχείρησης
Συνταξιούχους πρώην επιτηδευματίες
Εγγυητές
Επισημαίνεται ότι η ρύθμιση δε θα πρέπει να αφορά μόνο τους πρωτοφειλέτες, αλλά και εγγυητές δανείων επιχειρήσεων (ας μη λησμονούμε ότι είναι δεσμευμένες οικονομικά και επιχειρηματικά γενιές οικογενειών λόγω της ανάγκης αναχρηματοδότησης παλαιών δανείων της οικογενειακής επιχείρησης).
πηγή http://www.gsevee.gr/
